Narodowe Czytanie 2019

Narodowe Czytanie to akcja organizowana przez Prezydenta RP od 2012 r. To już po raz ósmy Polacy wspólnie czytali, a my spotkaliśmy się po raz trzeci. A byli wśród nas:  przedstawiciele władzy samorządowej, mieszkańcy Stojadeł, czytelnicy , uczniowie i nauczyciele, pracownicy biblioteki i szkoły podstawowej w Stojadłach.
Z pośród ośmiu lektur proponowanych na tegoroczną akcję wybraliśmy i zaprezentowaliśmy sześć.
Pierwsza z nich to Dobra Pani – Elizy Orzeszkowej. Nowela czołowej polskiej pozytywistki. Po raz pierwszy wydana w 1888 roku w zbiorze Panna Antonina. Lektorzy przedstawili wybrane fragmenty. Druga z nowel to Dym Marii Konopnickiej  z 1890 r. Opowiadanie wydane na łamach czasopisma Kurier Codzienny. Tłem do napisania stała się huta w Dąbrowie Górniczej , w której pracował zięć autorki. W kolejnej , czyli trzeciej noweli lektorzy przenieśli nas do XIX-wiecznej Warszawy. A dokonali tego czytając z podziałem na role, Katarynkę Bolesława Prusa z 1880 r. Chłopska rodziną podczas ciężkiej pracy w polu poznaliśmy słuchając Orkę  Władysława Reymonta. Te utwór został wydany w 1919 roku w zbiorze Za frontem. Piąta nowela zawierająca aluzje do upadku powstania styczniowego, to Rozdzióbią nas kruki , wrony… napisana przez Stefana Żeromskiego i wydana w 1895 roku. Akcja ostatniej czytanej noweli przeniosła nas za ocean do XIX wieku, w czasy kiedy na ziemie amerykańskich Indian nastąpiła ekspansja białych osadników. Wydarzenia te stały się tłem do napisania opowiadania Sachem. Autor, Henryk Sienkiewicz dokonał tego po podróży po Stanach Zjednoczonych i opublikował w 1889 roku. Pozostałe dwie nowele czyli Mój ojciec wstępuje do strażaków  (ze zbioru Sanatorium pod Klepsydrą) – Bruno Schulza i  Sawa (z cyklu Pamiątki Soplicy) – Henryka Rzewuskiego polecamy do samodzielnego czytania. Utwory znajdują się w zbiorach biblioteki.
             Składamy serdeczne podziękowania  wszystkim osobom, które zechciały spotkać się z nami i wziąć udział we wspólnym czytaniu. Narodowe Czytanie niezmiennie udowadnia, że piękno polskiej literatury ma moc, aby nas jednoczyć i zespalać wokół wspólnych celów i wspólnych wartości.